21-07-2019 Door Alexander Olislagers
Thymusklier (zwezerik) cruciaal voor onze afweer
De thymusklier is een van de belangrijkste organen in ons afweersysteem. Een belangrijk deel van de lymfocyten, de zogenaamde "T-lymfocyten"(T van Thymus) worden er "rijp". Daarnaast speelt de thymus ook een essentiële rol bij de aanmaak van "geheugencellen" die het recept onthouden hoe de afweerstoffen tegen doorgemaakte ziekten moeten worden aangemaakt.
De thymus is een klier die zich achter het borstbeen bevindt en jarenlang is dit een orgaan geweest waaraan nauwelijks enige functie werd toegekend. Tot in het begin van vorige eeuw dacht men dat de thymus slechts groeide en actief bleef tot in de puberteit, om daarna te verschrompelen. Men vroeg zich dan ook af wat de functie zou kunnen zijn van een orgaan dat bij de volwassene nog maar nauwelijks aanwezig is. (Bij pasgeboren baby's die borstvoeding krijgen is de thymus twee keer zo groot dan bij baby's die dit niet krijgen).
Nu wordt tegenwoordig echter begonnen met vaccineren op een leeftijd (6 – 8 weken) waarop het afweersysteem nog niet uitgerijpt is. Het vermogen om antistoffen te produceren op een voldoende niveau is voor een deel gerealiseerd op eenjarige leeftijd (IgA antistoffen) en voor een ander deel op driejarige leeftijd (IgM antistoffen). Een stijging van auto-immuunziekten (type 1) toont aan dat het immuunsysteem niet onuitputtelijk aangesproken kan worden. Te vroeg vaccineren verzwakt de thymus en dus de herkenning van wat vreemd is of lichaamseigen. (1)
En dit geldt al helemaal bij cocktails als BMR en/of DKTP. Een op natuurlijke wijze verkregen ziekte levert een ervaring op en de neerslag daarvan zien we in de antistoffen. In de natuur krijgt een kind nooit twee ziekten tegelijk.
Onderzoek heeft uitgewezen dat: (Automatische vertaling uit het engels via google).
Thymus and type 1 diabetes: An update
Type 1 diabetes (T1D) is een chronische ziekte die het gevolg is van de selectieve auto-immune vernietiging van pancreatische eilandjes β-cellen. De afwezigheid en / of afbraak van immuun zelftolerantie voor eilandje P-cellen wordt nu herkend als de essentiële oorzaak voor de ontwikkeling van de diabetogene auto-immuunreactie. Lange tijd werd een storing in perifere tolerogene mechanismen beschouwd als de belangrijkste bron van een ongeschikt immuunproces gericht tegen insuline-uitscheidende β-cellen. Hoewel defecte perifere zelftolerantie nog steeds verdient om verder te worden onderzocht, is de demonstratie dat alle leden van de insulinegen familie worden getranscribeerd in thymus epitheliale cellen (TEC's) van verschillende soorten onder de controle van het AutoImmune REgulator (AIRE) gen / eiwit, gemarkeerd het belang van centrale zelftolerantie voor insuline-afscheidende eilandjes β-cellen.
Bovendien is er nu bewijs dat een primaire of verworven falen in de thymus-afhankelijke centrale zelftolerantie voor β-cellen een primaire rol speelt in de T1D-pathogenese. Deze nieuwe kennis wordt momenteel vertaald in de ontwikkeling van innovatieve tolerogene / regulerende benaderingen die zijn ontworpen om de specifieke immuun zelftolerantie voor eilandjes β-cellen te herprogrammeren.(2)(3)
Andere ziektebeelden bij het verschrompelen van de Thymus op latere leeftijd.
Langdurige ziekte doet thymusklier verschrompelen
Het bleek dat het verschrompelen van de thymusklier meestal gepaard ging met een toestand van langdurige ziekte.
Thymusextract
Er kwam pas wetenschappelijke interesse voor de thymus toen men in 1938 waarnam dat het wegnemen van de thymus bij jonge proefdieren resulteerde in groeivertraging, gewichtsverlies, achteruitgang in de gezondheid en in de dood van een groot aantal van de proefdieren. Tevens stelde men vast dat het terugplaatsen van de klier deze problemen kon voorkomen. Later ging men enkel de oplosbare celstoffen van de thymusklier toedienen en men ondervond dat dit hetzelfde gunstig effect had als het terugplaatsen van de klier zelf. Meer informatie (4)
Als voornaamste toepassingsgebieden worden beschouwd:
- Chronische aandoeningen als reuma, astma, kanker.
- Algemene verzwakking en slechte weerstand tegen ziekte
- Vroegtijdige veroudering, aderverkalking, impotentie
- Multiple Sclerose, Ziekte van Bechterew, Ziekte van Crohn
- Andere zogenaamde "auto-immuun" ziekten.
- Bij verzwakking na zware operaties, bestralingen
- Na langdurige inname van antibiotica