De bittere waarheid over sucralose!!

Onlangs ben ik weer eens op onderzoek uitgegaan, mede omdat ik merk dat er veel mensen zijn die zoeken naar een vervangende zoetstof. In dit artikel heb ik het dan over “sucralose”. Ook fabrikanten hebben dit ontdekt, omdat bijvoorbeeld aspartaam erg onder vuur ligt.

Het nieuwe product van bijvoorbeeld Karvan Cévitam, één van de meest verkochte aanmaak-limonades voor kinderen, bevat sucralose (E955)!! Op de verpakking staat vermeld “0% suiker toegevoegd” en “Verbeterde smaak”.

Ik ga jullie hier nu wat meer vertellen over sucralose.

Wanneer je een suikervanger neemt, en je verteld wordt dat deze ooit ontwikkeld werd als verdelgingsmiddel, zou je dit dan nemen? Dit is bij sucralose (E955) het geval. De stof is samengesteld uit lichaamsvreemde synthetische chemicaliën en de structuur verschilt niet veel van die van de dodelijke pesticide DDT.

Uit onderzoek zijn de volgende negatieve effecten van het gebruik van sucralose vastgesteld:

Bij dieren:
* Gekrompen thymusklieren (tot 40%)
* Vergrootte lever en nieren
* Abnormale histopathologische veranderingen in speeksel en thymus
* DNA schade
* Veranderingen in samenstelling van gastrointestinale bacteriën
* Minder rode bloedcellen
* Abnormale mineralisatie en hyperplasia van bekken
* Lager gewicht van foetus en placenta
* Miskramen
* Toegenomen glycosylatie van hemoglobine bij diabetici

Bij mensen
* Prikkelbare darmsyndroom
* Migraine

Ondanks de heftige uitkomsten van dieronderzoeken, ziet de wetenschap er niet het belang van in om langdurige onderzoeken op mensen te verrichten. Volgens het Voedingscentrum is sucralose veilig.

De ware naam van sucralose is moeilijk uit te spreken. Namen waar je de tong over breekt, zijn meestal een kenmerk van onveilige bestanddelen.

Sucralose bestaat uit: 1,6-dichloro-1,6-dideoxy-BETA-D-fructofuranosyl-4-chloro-4-deoxy-alpha-D-galactopyranoside.

Ondanks de insinuatie dat sucralose afgeleid is van sucrose, heeft het weinig met sucrose te maken. Het wordt geproduceerd door de kunstmatige samenstelling van drie hydroxylgroepen + drie chlorine atomen in de suikermolecuul. Natuurlijke suiker is een koolwaterstofverbinding die gebouwd is rond 12 koolstof atomen. Wanneer het tot Splenda (sucralose) wordt omgevormd wordt het een chloorkoolstof, en in deze categorie vallen ook bepaalde pesticides, insecticides, biocides, desinfecterende stoffen (zoals chloor bleekmiddel) en gifgas.

Sucralose haalt aspartaam in, omdat het verhit kan worden. Het zet echter een giftig dioxine vrij, wanneer het verhit wordt. Dit doet de gedachte opkomen, dat het eigenlijk als een gevaarlijke chemische stof behandeld zou moeten worden.

De makers van Splenda beweren dat de stof onveranderd verschijnt in urine en ontlasting. Maar feitelijk wordt 11 tot 27% geabsorbeerd in het lichaam. Eenmaal geabsorbeerd hoopt een deel van dit chloorkoolstof zich op in het lichaam (tussen de 1.6 en 12.2%).

Wat voor effect zal dit hebben?

Elke chloorkoolstof die niet direct door het lichaam uitgescheiden wordt, kan immense schade veroorzaken aan de stofwisseling en uiteindelijk aan de interne organen. De lever is een ontgiftigingsorgaan, die afrekent met giffen. Chloorkoolstoffen beschadigen de hepatocyten, de stofwisselingscellen van de lever, en verkalken de nieren -bij dierproeven.”

De volgende producten kunnen sucralose bevatten:

* Gebak en gebakmixen
* Kauwgom
* Zoetigheden en glazuur
* Vetten en olie (sla dressings)
* Vruchten en water ijsjes
* Jam en gelatinepudding
* Bewerkt fruit en Vruchtensappen
* Zoete sausjes, toppings en siropen
* Frisdranken en basis voor frisdranken
* Koffie en thee
* Bevroren desserts en mixen
* Gelatines, pudding en vullingen
* Melk produkten
* Suikervervangers

Mijn advies is zoals altijd: Zorg dat je afkickt van je zoetbehoefte!!