Dat suggereert een driejarige studie met 33 kinderen met een aanleg tot diabetes. Toen de kinderen drie jaar waren, hadden er vier DM I. Ze hadden gemiddeld 25% minder soorten bacteriën in hun darmen dan de gezond gebleven kinderen. De zieke kinderen hadden ook meer soorten bacteriën waarvan bekend is dat ze darmontsteking, een mogelijke voorbode van DM I, veroorzaken.

Hoewel maar vier kinderen diabetes ontwikkelden, vonden de wetenschappers bij elf kinderen antilichamen die het afweersysteem aangemaakt had om slechte cellen aan te vallen. In het geval van DM I gaat het om zogenaamde auto-antilichamen die lichaamseigen cellen aanvallen. Dat niet alle elf kinderen diabetes ontwikkelden, betekent dat er meer speelt dan alleen de darmflora bij de oorzaak van DM I, maar dat een gunstige flora de ontwikkeling ervan kan blokkeren.

Een ander wetenschappersteam van Cornell University in Ithaca, New York, ontdekte een mogelijke behandeling voor diabetes 1. Ze deden een aanpassing aan de bacterie Lactobacillus gasseri die in een aantal probiotische yoghurts wordt gebruikt. Ze bouwden een menselijk gen in voor het hormoon glucagon-like peptide-1 (GLP-1) en voerden de bacterie aan ratten met diabetes. GLP-1 zorgde ervoor dat sommige darmcellen zich gedroegen als insuline makende alvleeskliercellen. De insuline die de darmcellen maakten, werkte net als insuline uit de alvleesklier. Dat werkte zelfs zo goed, dat de ratten geen diabetes meer leken te hebben.