Door Alexander Olislagers
MELK EN DIABETES
WITTE BLOEDCELLEN
Het is al vaak gezegd, melk is alleen bedoeld om de kalfjes te voeden. Dat is bij alle zoogdier soorten (ook bij de mens) het geval. Dit is echter maar voor een bepaalde tijd.
Nu zijn wij mensen de enige soort die dit ons hele leven lang drinken en dat is zeer onnatuurlijk. Jarenlang is ons namelijk ten onrechte wijs gemaakt dat melk gezond voor je is: je zou er sterke botten van krijgen. Maar onderzoek in onder meer Japan, waar geen melk gedronken wordt, toont aan dat het tegendeel waar is.
Iedereen die mijn film "De waarheid over Diabetes" (1) heeft gezien weet dat melk drinken het eerste was waar ik 7 jaar geleden mee stopte. En waarom?
Ik had in die tijd, toen nog als diabeet, veel rare klachten. Mijn huisarts kon het niet goed thuis brengen en verwees mij door naar een hematologe in Baarn.
Ik moest daar toen eerst bloed laten afnemen en een week later terug komen.
De uitslag was schrikbarend. Mijn lichaam bleek veel te veel witte bloedcellen aan te maken, hetgeen volgens de hematologe kon duiden op leukemie (bloedkanker). Bij leukemie delen bepaalde witte bloedcellen zich ongecontroleerd. Mijn vrouw en ik schrokken ons rot, dit kon toch niet waar zijn.
En toen plotseling uit het niets, vroeg mijn vrouw of dit kon komen door teveel melk drinken. Ik dronk namelijk erg veel melk, ik was verslaaft aan melk.
De hematologe fronste haar wenkbrauwen en kon ons hier geen antwoord op geven, maar ze vroeg mij toch of ik een tijd geen melk zou kunnen drinken en dan een nieuwe afspraak maken. Dit wilde zij toch nog afwachten.
Zo gezegd, zo gedaan en om een lang verhaal kort te maken. Na nieuw onderzoek bleken mijn waardes (witte bloedcellen) weer helemaal normaal. Wat een opluchting was dat, geen leukemie dus! (en ook nooit geen opgeblazen gevoel meer).
MAAR, DAARNA KWAM ER ONVERWACHT NOG EEN KONIJN UIT DE HOGE HOED!
Bij mijn eerstvolgende bezoek aan mijn toenmalige diabetesverpleegkundige vroeg zij aan mij of ik iets veranderd had aan mijn voedingspatroon. In eerste instantie zei ik toen: "Nee". Ik dacht toen helemaal niet meer aan dat stoppen met melk drinken, omdat ik toen ook nog helemaal niet bezig was met mijn voedingspatroon i.v.m. het omkeren van diabetes.(2)
Maar ineens schoot het mij te binnen en zei: "O ja, er is wel iets veranderd. Ik ben gestopt met melk drinken, maar waarom vraag jij dit?
"Natuurlijk" zei zij toen. "Dat verklaard waarom jouw bloedsuikerspiegel nu significant lager is dan voorheen, dat heeft te maken met de melksuikers" (drie klontjes suiker per glas).
Dit was voor mij in die tijd een eerste geweldige eye-opener. Stoppen met melk drinken betekende voor mij dus twee vliegen in één klap. Melk is met recht een witte sloper (3). Ik ben nu zeven jaar verder en drink nog steeds geen druppel melk, nog steeds geen enkele pil en geen insuline (100% medicijnvrij).
En zeg nu niet dat je niets meer zou mogen eten of drinken, want niets is minder waar.